நவீன ஜனனாயகம் இஸ்லாத்துடன் ஒட்டு மொத்த மாகவும் தெளிவாகவும் முரண்படுகிறது

கடந்த வெள்ளிக்கிழமை (21-10-2011) கலாநிதி யூஸுப் கர்ளாவி அவர்கள் நிகழ்த்திய குத்பா உரையில் 'இஸ்லாமிய ஜனனாயகக் குடியரசொன்றை எகிப்து,லிபியா,டியுனீஸியா உள்ளிட்ட நாடுகளின் புரட்சியாளர்கள் நிறுவ வேண்டும்' என்றும். 'இன்றைய ஜனனாயகம் இஸ்லாத்துக்கு முரணானதல்ல' என்றும் கூறியிருந்தார்.

எந்த மனிதனும் விமர்சனத்துக்கு அப்பாற்பட்டவனல்ல.எல்லா மனிதனும் தவறு விடக் கூடியவன்.எந்த விடயத்திலும் இஸ்லாமியக் கண்ணோட்டம் இருப்பது அவசியம் என்ற அடிப்படையில் கலாநிதி யூஸுப் கர்ளாவி அவர்களின் இந்தக் கருத்தைப் பற்றிய இஸ்லாமியக் கண்ணோட்டத்தை இங்கே பார்க்கப் போகின்றோம். முஸ்லிம் உலகில் பிரபல்யமிக்க அறிஞராக இருந்தாலும் அவரது கூற்று இஸ்லாமிய ஆதாரங்களின் அடிப்படையில் தவறானது என்பதை தமிழ் பேசும் முஸ்லிம் களுக்கு தெளிவுபடுத்த வேண்டும் என்ற நோக்கில் இந்த வரிகளை எழுதுகின்றேன். அறிஞர்களை மதிக்கின்றோம் ஆனாலும் அவர்கள் அறிஞர்களாயிற்றே என்பதற்காக அவர்களைப் பின் பற்றுவதை விட்டு விட்டு அவர்களின் கருத்துக்களைப் பின்பற்றுபவர்கள் நாம் என்பதால்,குர்ஆன் ஹதீஸின் வெளிச்சத்தில் அவருடைய கருத்துக்களை உரசிப் பார்ப்பது எம் மீதுள்ள கடமை என உறுதியாக நம்புகின்றோம்.

முஸ்லிம் நாடுகளை ஒன்றிணைத்தல் என்ற விடயம் இஸ்லாமிய ஷரீஆவின் படி கடமையான விடயம் என்பதால் அதற்காக அழைப்பு விடுத்தமை பாராட்டத்தக்கதாகும். ஆயினும் இஸ்லாமிய நம்பிக்கைக் கோட்பாட்டுக்கு முரணான ஜனனாயக முறையில் குடியரசு நிருவப்பட வேண்டும் என்பதும் ஜனனாயகம் இஸ்லாத்துக்கு முரணாணதல்ல என்பதும் கண்டிக்கத்தக்க திருத்தப்பட வேண்டிய கருத்தாகும்.

இது போன்ற சிந்தனைகள் மிகுந்த ஆபத்து நிறைந்ததாகும். உலகம் முழுவதும் இன்று அனுபவித்துக் கொண்டிருக்கும் மோசடிகள் நிறைந்த ஜனனாயக ஒழுங்கின் பால் விடுக்கப்பட்ட அழைப்பு என்ற அடிப்படையிலும், ஜனனாயகம் என்பது அல்லாஹுத் தஆலாவின் சாபத்துக்கும் தண்டனைக்கும் உரிய பாவம் என்பதாலும் இவரின் அழைப்பு சத்திய இஸ்லாத்தோடு அசத்தியத்தைக் கலப்பதற்காக விடுக்கப்பட்ட அறை கூவலாகவே பார்க்கப்பட வேண்டும்.

ஆலோசனை (மஷுரா) செய்தல் என்ற விடயம் இஸ்லாமிய ஷரீஆ எம்மீது கடமையாக்கிய அம்சம் என்பதில் எவ்வித முரண்பாடும் இல்லை.ஆயினும் இன்று நடைமுறையிலுள்ள பாராளுமன்ற ஜனனாயக முறையும் இஸ்லாம் பணிக்கின்ற ஆலோசனையும் ஒன்று தான் என தவறுதலாக புரிந்தமையில் தான் மிகப் பெரிய தவறு நிகழ்ந்துள்ளது. இங்கு தான் தெளிவான இஸ்லாமிய ஆதாரங்களோடு முரண்பாடு தோன்றியுள்ளது.

நவீன ஜனனாயகம் என்றால் என்ன?என்பதைப் பற்றித் தெரிந்து கொண்டதன் பின்பே ஜனனாயத்தின் பால் அழைப்பதும் அதன் படி ஆட்சியொன்றை நிருவுவதும் இஸ்லாமிய ஷரீஆப்படி கூடுமா? கூடாதா?என்ற முடிவுக்க வர முடியும்.

முதலாளித்துவக்கொள்கையின் ஒரு முக்கிய அம்சம் மக்களாட்சியாகும். மக்களுக்காக மக்களால் மக்களாகவே நடத்தும் ஆட்சியே மக்களாட்சியாகும். இவ்வாட்சிமுறையில் அனைத்து ஆட்சி அதிகாரமும் மக்கட்கேயாகும். எனவே மக்களே தமக்காக சட்டமியற்றுபவர் ஆவர். அவர்களே தாம் விரும்பிய சட்டத்தை நடைமுறைபடுத்தும் அதிகாரம் பெற்றவர்கள். தமக்கு விருப்பமில்லாத சட்டங்களை அமுல் செய்வதினின்றும் தடுத்து விடுவதற்கும் மக்களுக்கு அதிகாரமிருக்கிறது. இந்த சட்டங்கள் அனைத்தையும் அனைத்து மக்களும் நேரடியாக பங்குபற்றி இயற்ற இயலாததால் தமக்காக ஒரு பொது பிரதிநிதியை நியமிப்பார்கள். இதன்படி தமது சார்பாக அவரிடமே சட்டமியற்றும் அதிகாரத்தை அளிக்கின்றனர். ஆட்சிசெய்யும் அதிகாரமும் மக்கட்கே. எனவே தமக்காக ஒரு பொது ஆட்சியாளரை தேர்ந்தெடுக்கின்றனர். எனவே மேற்கத்திய முதலாளித்துவ ஆட்சியில் மக்களே அனைத்து அதிகாரமும் படைத்தவராவர்.

மக்களாட்சிமுறை (Sovereignty belongs to people not Allah swt) இஸ்லாமிய சட்டதிட்டங்கட்கு அப்பாற்பட்டதாகும். ஏனெனில் ஒரு முஸ்லிம் நடைமுறைபடுத்தவேண்டிய சட்டம் அல்லாஹ்விடமிருந்தே வருவதாகும்.ஒரு முஸ்லிம் அல்லாஹ்வின் அடிமை. ஆதலால் அல்லாஹ்(சுபு) அமைத்த பாதை வழி நடப்பதும் அவன் அனுமதிக்காதவற்றினின்று விலகியிருப்பதும் கடமையாகும். அனைத்து ஆட்சி அதிகாரமும் அல்லாஹ்(சுபு)விடமே இருப்பதால் முஸ்லிம் உம்மா தனது விருப்பப்படி நடக்க இயலாது. முஸ்லிம் உம்மா அல்லாஹ்(சுபு) விலக்கியவற்றை (உதாரணம்:வட்டிப்பணம்) நடைமுறைப்படுத்த இசையுமானால் அச்சட்டத்திற்கு எவ்வித அங்கீகாரமும் இஸ்லாத்தில் இல்லை. அடிப்படையில் அது ஷாPஆவிற்கு எதிரானது. அதனை எதிர்த்து போராடுவது கடமையாகும். ஆனாலும் மக்களை ஆட்சி புரியவும் ஷாPஆவை நடைமுறைபடுத்தவும் அதிகாரம் படைத்த ஆட்சியாளரை தமக்காக தேர்ந்தெடுக்கும் உரிமை முஸ்லிம் உம்மாவிற்கு வழங்கப்பட்டுள்ளது.இதன் மூலம் மக்களாட்சி முறை இஸ்லாமிய முறை அல்ல. மேலும் அது இஸ்லாத்திற்கு எதிரான ஒரு கோட்பாடாகும் என்பதை நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

ஜனனாயக ஆட்சியில் உள்ள தேர்தல் (ஆட்சி செய்யக் கூடியவர்களை தெரிவு செய்யும்) முறையை இஸ்லாம் அங்கீகரித்தாலும் தெரிவு செய்யப்பட்டவர்கள் இணைந்து ஹலாலை ஹராமாக்கும் ஹராத்தை ஹலாலாக்கும் சட்டமியற்றும் அதிகாரத்தை ஒரு போதும் மனிதனுக்குத் தர வில்லை. நிர்வாக ரீதியாக(உதாரணமாக வீதிப் போக்குவரத்து, முதலீடுகள் தொடர்பான) சட்டங்களை இயற்றக் கூடிய அனுமதியை இஸ்லாம் வழங்கியிருந்தாலும் நம்பிக்கைக் கோட்பாடு, வணக்க வழிபாடுகள், கொடுக்கல் வாங்கல், குற்றவியல்,திருமணம், வாரிசு உரிமை,மற்றும் வெளிநாட்டுக் கொள்கை போன்றவற்றில் மக்கள் ஆலோசனை செய்து சட்டத்தை உருவாக்குவதற்கு ஒரு போதும் இஸ்லாம் இடம் தரவில்லை. எனவே நவீன ஜனனாயகம் என்பது தவறாக புரிந்து கொள்ளப்பட்டுள்ளது என்பது இங்கே மிகவும் தெளிவாக காணமுடிகின்றது.

இஸ்லாமிய அரசின் கோட்பாடுகளான (1)ஆட்சியதிகாரம் அல்லாஹ்வுக்குரியது, (2)ஆட்சி என்பது முஸ்லிம் சமூகத்துக்குரியது, (3)ஆட்சியாளரான கலீபா ஒருவராக இருப்பது அவசியம்,(4)இஸ்லாமிய கொள்கைகளையும் கோட்பாடுகளையும் நடைமுறைப்படுத்தும் உரிமை கலீபாவுக்கு மாத்திரமே உண்டு என்ற கோட்பாடுகளுக்கு நேரடியாக முரண்படுகின்ற ஆட்சி முறையே ஜனனாயக ஆட்சி முறை என்பதும் தெளிவாகின்றது.

4:65 فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّىٰ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا4:65.

உம் இறைவன் மேல் சத்தியமாகஇ அவர்கள் தங்களிடையே எழுந்த சச்சரவுகளில் உம்மை நீதிபதியாகஇ ஏற்றுப் பின்னர் நீர் தீர்ப்பு செய்தது பற்றி எத்தகைய அதிருப்தியையும் தம் மனங்களில் கொள்ளாது (அத்தீர்ப்பை) முற்றிலும் ஏற்றுக் கொள்ளாத வரையில்இ அவர்கள் நம்பிக்கை கொண்டவர்கள் ஆகமாட்டார்கள்.

4:59 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنكُمْ ۖ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا4:59.

நம்பிக்கை கொண்டவர்களே! அல்லாஹ்வுக்கு கீழ்படியுங்கள்; இன்னும் (அல்லாஹ்வின்) தூதருக்கும்இ உங்களில் (நேர்மையாக) அதிகாரம் வகிப்பவர்களுக்கும் கீழ்படியுங்கள்; உங்களில் ஏதாவது ஒரு விஷயத்தில் பிணக்கு ஏற்படுமானால் - மெய்யாகவே நீங்கள் அல்லாஹ்வையும்இ இறுதி நாளையும் நம்புபவர்களாக இருப்பின் - அதை அல்லாஹ்விடமும்இ (அவன்) தூதரிடமும் ஒப்படைத்துவிடுங்கள் - இதுதான் (உங்களுக்கு) மிகவும் சிறப்பானஇ அழகான முடிவாக இருக்கும்.

33:36 وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَن يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ ۗ وَمَن يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُّبِينًا33:36.

 

மேலும்இ அல்லாஹ்வும் அவனுடைய தூதரும் ஒரு காரியத்தைப்பற்றிக் கட்டளையிட்டு விட்டால்இ அவர்களுடைய அக்காரியத்தில் வேறு அபிப்பிராயம் கொள்வதற்கு ஈமான் கொண்டுள்ள எந்த ஆணுக்கோ பெண்ணுக்கோ உரிமையில்லை; ஆகவேஇ அல்லாஹ்வுக்கும் அவனுடைய ரஸூலுக்கும் எவரேனும் மாறு செய்தால் நிச்சயமாக அவர்கள் பகிரங்கமான வழிகேட்டிலேயே இருக்கிறார்கள். ۚ وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ5:45. எவர்கள் அல்லாஹ் இறக்கி வைத்த (வேதக் கடடளைப்)படி தீர்ப்பு வழங்கவில்லையோ நிச்சயமாக அவர்கள் அநியாயக் காரர்களே!وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ5:47. அல்லாஹ் இறக்கி வைத்ததைக் கொண்டு யார் தீர்ப்பளிக்கவில்லையோ அவர்கள் தான் பாவிகளாவார்கள்.

 

மேலே குறிப்பிடப்பட்ட வசனங்கள் மற்றும் இது போன்ற பல வசனங்கள், ஹதீஸ்களின் படியும் ஆட்சியதிகாரத்தை ஒரு போதும் மனிதனுக்குக் கொடுக்க முடியாது என்பதைப் புரிந்து கொள்ளலாம்.

 

இஸ்லாமிய ஆட்சி முறை என்பது ஒரே ஒரு தலைமையாகவும்; ஒரேயொரு நாடாகவும் இருப்பது கடமை என்ற அடிப்படையில் பல நாடுகளை ஒன்று சேர்த்து பல தலைவர்களாக ஆட்சி புரிகின்ற ஐரோப்பிய ஒன்றியம் போன்ற பெடரல் ஆட்சி முறையை நோக்கி அழைப்பது தெளிவான குப்ரின் பால் விடுக்கின்ற அழைப்பாகும். இரண்டு கலீபாக்களுக்கு சத்தியப்பிரமாணம் கொடுக்கப்பட்டால் இரண்டாமவரைக் கொலை செய்யுங்கள் என்ற நபி மொழி இதற்கான சான்றாகும்.

 

கடந்த இரு தசாப்தங்களுக்கு முன்னர் கால்மாக்ஸின் சமத்துவக் கொள்கை கிழக்கு ஐரோப்பாவிலும் ரஷ்யாவிலும் வீழ்ச்சியடைந்ததைப் போன்று இன்று முதலாளித்துவப் பொருளாதார ஒழுங்கு மேற்குலகில் செல்வாக்கிழந்து நளிவுற்று வருவதை அவதானிக்கிறோம்.இரண்டுமே மக்களால் மக்களை ஆளுதல் என்ற அடிப்படையில் அமைந்த சித்தாந்தங்களாகும்.இன்றைய மனித சமூகம் இஸ்லாம் எனும் புதிய உதயத்தை எட்டிப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் தருணமே இது. இந்த உதயம் சடத்துவ உலகின் நெரிசலிலிருந்து மக்களைக் காப்பாற்றி இம்மை மறுமையின் விசாலத்தை நோக்கி அழைத்துச் செல்லக் கூடியது.அல்லாஹ்வின் வார்த்தையை உயர்த்தவும், அவனின் ஷரீஅத்தை நடை முறைப்படுத்தவும், மனித சமூகம் முழுவதற்கும் அல்லாஹ்வின் தூதை சுமந்து செல்லவும் ஏகத்துவ சமூகமான எமது முஸ்லிம் சமூகத்துக்கு வாய்க்கப் பெற்ற வாய்ப்பை உதாசீனம் செய்யாமல் நபிவழியில் அமைந்த கிலாபா ஆட்சியை அமைப்பதற்காக குரல் கொடுப்பதும், கூடி உழைப்பதும் எம்மீதுள்ள கடமையாகும்.

 

இன்று, சர்வாதிகாரத்தின் மூலம் மக்களை அடக்கி ஆண்டு வந்தவர்களின் ஆட்சிகள் முடிவுக்கு வருகின்றதைப் நிதர்சனமாகப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் நாம், அடுத்து என்ன செய்வது என்ற கேள்விக்கு எமது மனம் போன போக்கில் கருத்துக் கூறாமல் இஸ்லாமிய ரீதியில் விடையைத் தேடி அதற்காக அழைப்பவர்களாகவும் உழைப்பவர்களாகவும் எம்மை மாற்றிக் கொள்வதையே இறைவன் எம்மிடம் எதிர் பார்க்கின்றான்.

 

இஸ்லாமிய சட்டதிட்டங்களைப் பூரணமாக நடை முறைப் படுத்தும் நபி வழியில் அமைந்த கிலாபா ஆட்சி முறை தான் முஸ்லிம்களின் ஆட்சி முறையாகும்.இதற்காக பாடு படுவதும் இதன் பால் அழைப்பதுமே எமது ஏகோபித்த அறைகூவலாக இன்று இருக்க வேண்டும்.

 

நபிகள் நாயகம் (ஸல்)அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அல்லாஹ் நாடிய காலம் உங்களுக்கு மத்தியில் நபித்துவம் இருக்கும். அல்லாஹ் நாடும் போது அதனை உயர்த்தி விடுவான்.பின்பு அல்லாஹ் நாடிய காலம் நபித்துவத்தின் வழியில் அமைந்த கிலாபத் ஆட்சி இருக்கும்.அல்லாஹ் நாடும் போது அதனையும் உயர்த்தி விடுவான்.பின்பு அல்லாஹ் நாடிய காலம் கடினமான மன்னராட்சி முறை இருக்கும். அல்லாஹ் நாடும் போது அதனையும் உயர்த்தி விடுவான்.பின்பு அல்லாஹ் நாடிய காலம் அடக்கியாளும் மன்னராட்சி இருக்கும்.அல்லாஹ் நாடும் போது அதனையும் உயர்த்தி விடுவான்.பின்பு நபி வழியில் அமைந்த கிலாபத் ஆட்சி இருக்கும்'என்று கூறிவிட்டு நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் அமைதி காத்தார்கள்.ஹுதைபா ரழி அவர்கள் அறிவிக்கின்ற இந்த நபி மொழி முஸ்னது அஹ்மதில் பதிவாகியுள்ளது.மேற்படி நபிவாக்கைப் பார்க்கின்ற போது நாம் எதன் பால் அழைக்க வேண்டும் என்பதை மிகத் தெளிவாகப் புரிந்து கொள்ள முடிகின்றது.அது கிலாபா ஆட்சியே தவிர ஜனனாயகத்தின் அடிப்படையில் அமைந்த 'பெடரல்' ஆட்சியல்ல என்பதையும் மனிதன் இயற்றக்கூடிய சட்டங்களால் ஆளப்படுகின்ற வேறு எந்த ஆட்சி முறையுமல்ல.

 

கிலாபா ஆட்சி முறையல்லாத எந்த ஆட்சி முறையின் பால் அழைப்பதும் தெளிவான வழிகேடாகும்.இதனை அல்லாஹ் ஒரு போதும் ஏற்றுக் கொள்ள மாட்டான்.ஆல்லாஹ் (சுபு)தஆலா கூறுவதைக் கேளுங்கள்

 

:5:48 وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ ۖ فَاحْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ ۖ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الْحَقِّ ۚ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَٰكِن لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ ۖ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ ۚ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ5:48.

 

 மேலும் (நபியே! முற்றிலும்) உண்மையைக் கொண்டுள்ள இவ்வேதத்தை நாம் உம்மீது இறக்கியுள்ளோம். இது தனக்கு முன்னிருந்த (ஒவ்வொரு) வேதத்தையும் மெய்ப்படுத்தக் கூடியதாகவும் அதைப் பாதுகாப்பதாகவும் இருக்கின்றது. எனவே அல்லாஹ் அருள் செய்த(சட்ட திட்டத்)தைக் கொண்டு அவர்களிடையே நீர் தீர்ப்புச் செய்வீராக; உமக்கு வந்த உண்மையை விட்டும் (விலகி) அவர்களுடைய மன இச்சைகளை நீர் பின்பற்ற வேண்டாம். உங்களில் ஒவ்வொரு கூட்டத்தாருக்கும் ஒவ்வொரு மார்க்கத்தையும், வழிமுறையையும் நாம் ஏற்படுத்தியுள்ளோம்; அல்லாஹ் நாடினால் எங்கள் அனைவரையும் ஒரே சமுதாயத்தவராக ஆக்கியிருக்கலாம்; ஆனால், அவன் உங்களுக்குக் கொடுத்திருப்பதைக் கொண்டு உங்களைச் சோதிப்பதற்காகவே (இவ்வாறு செய்திருக்கிறான்); எனவே நன்மையானவற்றின்பால் முந்திக் கொள்ளுங்கள். நீங்கள் யாவரும் அல்லாஹ்வின் பக்கமே மீள வேண்டியிருக்கிறது; நீங்கள் எதில் மாறுபட்டு கொண்டிருந்தீர்களோ அத(ன் உண்மையி)னை அவன் உங்களுக்குத் தெளிவாக்கி வைப்பான்.

 

சத்தியத்தை சத்தியமாக விளங்கி அதனைத் துயரவும் அசத்தியத்தை அசத்தியமாக விளங்கி அதனைத் தவிர்ந்து கொள்ளவும் அல்லாஹ் எமக்கு அருள்பாளிப்பானாக! (ஆக்கம்:அபூ அய்யூப் முஹம்மது)

Home             Sri Lanka Think Tank-UK

A call for Debates: ஜனநாயகமும் சிவில் சமூகமும்

1/1: உரையாடல்: சிவில் சமூகத்தை கட்டியெழுப்புதல்

ஏபிஎம் மீடியா நடாத்திவரும் உரையாடல், சந்திப்பு அரங்கை இம்முறை காத்தான்குடியில் நடாத்த திட்டமிட்டுள்ளது. எதிர்வரும் சனிக்கிழமை (23.04.2011) மாலை 7.00 மணிக்கு தொடங்கும் இந்நிகழ்வு இரவு 12.00 மணிக்கு நிறைவு பெறும்.

ஜனநாயகம் நலிவுற்று வரும் தற்காலத்தில் சிவில் சமூகத்தின் உரிமை, கருத்துச் சுதந்திரம், பொருளாதாரச் சுமை, சமூகச் சமவீனங்கள் போன்ற இன்னோரன்ன விடயங்கள் குறித்த உரையாடலை நோக்கியதாக இச்சந்திப்பு அமையவிருக்கின்றது.

நான்கு தலைப்புகளில் நடைபெற உள்ள உரையாடலுக்கு அரசியல் செயற்பாட்டாளர்கள், புலமையாளர்கள் பங்கேற்க இருப்பதால் தாங்களும் இதில் பங்குபற்றி பயனடையுமாறு கேட்டுக் கொள்கிறோம்.

கலந்துரையாடல்

-ஜனநாயகமும் சிவில் சமூகமும் – ஒரு விவாதம்

-இலங்கையில் கட்சி அரசியல் – அனுபவமும் பகிர்வும்

-நிலையான அபிவிருத்தியும் அரசியலும்

-சமூக வலைத்தளம் ஊடாக சிவில் சமூகத்தை கட்யெழுப்புதல் – புதிய மத்தியகிழக்கு எழுச்சியை மையப்படுத்திய ஒரு கருத்தாடல்

ஏற்பாடு – ஏபிஎம். மீடியா, கல்குடா முஸ்லிம்ஸ்

2/2: கடிதம் from M. R. Mohamed : ஜனநாயகமும் சிவில் சமூகத்தை வலுவூட்டல்

Attn to: சகோதரர் இத்ரீஸ் அவர்களுக்கு,

“சிவில் சமூகத்தை வலுவூட்டல்” தொடர்பாக நீங்கள் காத்தான்குடியில் நடாத்திய உரையாடல் நிகழ்வு பற்றி அறிய முடியந்தது. இது தொடர்பான எனது கருத்தை கூறிக்க கொள்ள விரும்புகிறேன். ஜனநாயகம் உண்மையில் குப்ரானது. அது இஸ்லாமியமும் அல்ல. அப்படி இருக்கும் போது ஜனநாயகத்தை முன்னெடுப்பதால் நீங்கள் எதை அடைய விரும்புகிறீர்கள்?

இது தொடர்பாக எம்முடன் நேர்மையான விவாதம் (Honest debate) ஒன்றுக்கு நீங்கள் தயாரா என்பதை அறிய விரும்புகிறேன். அல்லாஹ் எமக்கு அளித்திருக்கும் வழிகாட்டலிலிருந்து முஸ்லிம் சமூகத்தை தவறாக வழிநடாத்த வேண்டாம் என்பதை தயவாய் கேட்டுக் கொள்கிறேன்.

1990 களில் நீங்கள் பேராதனை (Road) சம்சம் (Zam Zam building )கட்டிடத்தில் தங்கியிருந்த காலத்தில் உங்களை எனக்கு நன்றாகத் தெரியும். நீங்கள் இணையத்தில் மேற்கொண்டுவரும் இந்த உழைப்பையும் பணியையும் மதிக்கிறேன். ஜனநாயகம் தொடர்பாக எமது கருத்தை கீழுள்ள இணைப்பில் பார்க்க முடியும். இது தொடர்பில் உங்களது கருத்தை எதிர்பார்க்கிறேன். வஸ்ஸலாம்,

ஆனால் இஸ்லாத்தின் பெயரில் ஜனநாயகத்தை முஸ்லிம் சமூகத்திற்குள் பரப்புவதை நாம் அனுமதிக்க மாட்டோம்.

http://democracyreviewforum.blogspot.com/

"யார் பிற மத கலாச்சாரங்களை பின் பற்றுகிறாரோ அவர் என்னை சேர்ந்தவர் (முஸ்லிம்) அல்ல" நபி மொழி

எம்.ஆர். முஹம்மத், ஸ்ரீலங்கா திங்டேங், ஐக்கிய இராச்சியம் (Theoretician of

Sri Lanka Think Tank-UK)

நாம் வழமையாக நடாத்தி வரும் நிகழ்ச்சிகளில் ஒன்றுதான் உரையாடல் அரங்கு. அதில் சிவில் சமூகத்தை வலுவூட்டுவதற்கான கருத்தாடல் ஒன்றை நடாத்துவதன் அவசியம் பல சந்தர்ப்பங்களில் உணரப்பட்டதன் விளைவுதான் இந்த காத்தான்குடி உரையாடல். இலங்கைச் சூழலில் அவ்வப்போது ஏற்படும் மாற்றங்களை, செல்நெறிகளை கருத்திற் கொண்டு சில தேவை நோக்கங்களுக்காகவும் இந்நிகழ்ச்சிகளை நடாத்த வேண்டியிருக்கிறது. அறிவை விவாதிப்பதும் அதன் ஊடாக புதிய சிந்தனைத் தளங்களை நோக்கி நகர்வதும் செயற்படுவதும் தான் எமது நோக்கமாகும். அந்த வகையில் இலங்கையில் உள்ளுராட்சி தேர்தல் நடந்துமுடிந்த கையோடு இதனை நடாத்துவது பொருத்தமாகவும் இருந்தது. இது ஜனநாயகத்தை முஸ்லிம் சமூகத்திற்குள் பரப்புவதற்கான ஒரு கூட்டமோ, உரையாடலோ அல்ல என்பதை தாங்களுக்கு தெரிவித்துக் கொள்கின்றேன். இலங்கையில் படிப்படியாக நலிவடைந்து கொண்டு வருகின்ற சிவில் (குடிமைச்) சமூகத்தை வலுவூட்டுவதற்காக மேற்படி உரையாடலுக்கு தலைப்புகள் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டு கலந்துரையாடப்பட்டன. அதில் ஜனநாயகம் பிரதான பேசுபொருளாக அமைந்திருக்கவில்லை. எனது இணையத்தளத்தில் நிகழ்ச்சி நிரலில் இடப்பட்டிருந்த தலைப்புக்கள் தங்களுக்கு அத்தகைய ஒரு முன்முடிவையும் முன்கற்பிதத்தையும் தந்திருக்கலாம் என நினைக்கின்றேன். நாம் நடாத்தும் ஒவ்வொரு உரையாடலையும் பதிவு செய்தும் அவற்றை எழுத்துருப்படுத்தியும் வருகின்றோம்.இவை நூலாக வெளிவரும்போது பரந்த வாசகப் பரப்பை சென்றடையும்.

“ஜனநாயகமும் சிவில் சமூகமும்” என்ற தலைப்பில் உரையாற்றிய அ.வா.முஹ்சின் கூட ஜனநாயகத்தை வெள்ளை கிறிஸ்தவ கருத்தியல் என்ற தோரணையில்தான் தனது கருத்துக்களை முன்வைத்தார். அதற்கு எதிர்வினைகளும் எழுந்தன. அவற்றுக்கு மறுப்பளிக்கும் போதும் அவர் தனது தரப்பு வாதங்களை மேலும் முன்வைத்தார். மிகவிரைவில் ஜநாயகத்தைப் பற்றிய தனது எதிர்நிலை கருத்துக்களை முன்வைக்கும் நூலொன்றை வெளியிடப்போவதாகவும் குறிப்பிட்டார். அதெல்லாவற்றையும் விட அவருக்கு வழங்கப்பட்ட இருபது நிமிடங்களில் பதினைந்து நிமிடங்களுக்கு மேலாக சிவில்சமூகம், அதன் பிரச்சினைகள் பற்றியே அதிகம் உரையாடினார். எனவே எமது உரையாடல் அரங்கு சிவில் சமூகம், அதன் பலம், பலவீனம், அதனை மேம்படுத்தல், வலுவூட்டலுக்கான ஆலோசனைகள் பற்றியதாகவே அமைந்திருந்தன.

எமது நிகழ்ச்சி நிரலை மட்டும் நீங்கள் பார்த்துவிட்டு ஜனநாயகம் உண்மையில் குப்ரானது, அது இஸ்லாமியமும் அல்ல. அப்படி இருக்கும் போது ஜனநாயகத்தை முன்னெடுப்பதால் நீங்கள் எதை அடைய விரும்புகிறீர்கள்? என்று கேட்பது சரியல்ல என்றே கருதுகிறேன். ஜனநாயகம் குப்ர் என்பதற்கு இஸ்லாத்தின் அதிகார பிரதிகளிலிருந்து ஆதாரமாக எதனை முன்வைக்கிறீர்கள்? ஜனநாயகத்தைப் பின்பற்றும் மத்திய கிழக்கு முஸ்லிம் நாடுகள், ஆசிய முஸ்லிம் நாடுகள் அனைத்தும் குப்ரில் வாழ்கிறார்கள் என்று நீங்கள் கருதுகிறீர்களா? அல்லது ஜனநாயகம் குப்ரானது என்பதை தங்களுக்கு உருவாக்கி அளிக்கும் மனநிலையாது? தாங்கள் எந்தப் பின்புலத்திலிருந்து கொண்டு இந்த மனநிலைக்கு வந்து சேர்ந்துள்ளீர்கள்? என்ற கேள்விகள் எனக்குள் எழுகின்றன. இதேபோன்ற எடுத்ததை எல்லாம் குப்ர், ஜாஹிலிய்யத், ஹராம் என்று உதறித்தள்ளுகின்ற மனோபாவம் இலங்கையில் இஸ்லாமிய இயக்கங்களின் வருகைக்குப் பின்னால் ஏற்பட்டுள்ளது. எண்பதுகளின் பிற்பகுதியிலும் தொண்ணூறுகளின் ஆரம்பத்திலும் இலங்கை முஸ்லிம்களை காபிர் என்று கூறிக் கொண்டு தங்களைத் தாங்களே அமீராகவும் கலீபாவாகவும் பிரகடனப்படுத்திக் கொண்டு குறிப்பிட்ட சில கிராமங்களில் இஸ்லாமிய ஆட்சி, இஸ்லாமிய கிராமம் என்ற கோதாவில் இறங்கி பின்னர் நீர்த்துப் போய் இன்று முஸ்லிம் பிரதேசங்களில் சிறு குழுவாகச் சுருங்கி பள்ளிவாயல்களை மட்டும் தமது அதிகார எல்லைகளாக வைத்துள்ள சம்பவங்கள் தான் எனக்குள் நிழலாடுகின்றன.

மனித சமூகங்கள் அல்லது மேலைத்தேய சமூகங்கள், அறிவுஜீவிகள் உருவாக்கித் தருகின்ற அனைத்து சிந்தனைகளும் கோட்பாடுகளும் குப்ரானவை, ஹராமானவை, ஜாஹிலிய்யத்தானவை என்று முத்திரை குத்தி புறமொதுக்குகின்ற மனோபாவம் ஆரோக்கியமானதல்ல என்றே நான் கருதுகின்றேன். குறிப்பிட்ட பண்டங்கள், பொருட்கள் போன்றவற்றுக்கு இந்த பத்துவாக்கள் அல்லது மார்க்கத் தீர்ப்புக்கள் சரியாக இருக்கலாம். ஆனால் அறிவு, சிந்தனை என்பவற்றை அப்படி எடுத்த எடுப்பிலேயே ஒற்றைப் படையான, தட்டையான புரிதலை மட்டும் வைத்துக் கொண்டு தூக்கி வீசிவிட முடியாது. அறிவு வளர்ந்து செல்லக்கூடியது அதேநேரம் நெகிழ்ச்சித்தன்மை கொண்டது. அழிவின் விளிம்பிலிருந்த கிரேக்க மற்றும் ரோம, பாரசீக அறிவுச் செல்வங்களை மீட்டெடுத்தவர்களும் முஸ்லிம்களே. அதை அவர்கள் மறுவாசிப்புச் செய்து புதிய உள்ளீடுகளைச் சேர்த்து ஐரோப்பாவுக்கு வழங்கிய வரலாற்றை இன்றைய மேற்கு புத்திஜீவிகளே மனமொப்பி ஏற்றுக் கொள்கின்றனர்.

ஜனநாயகம் ஒரு நிமிடத்துக்குள் வானத்திலிருந்து குதித்த ஒரு கோட்பாடு அல்ல. பழங்குடி, கோத்திர, நிலச்சுவாந்தர், மன்னராட்சி சமூகங்களிலிருந்த சுரண்டல், அடக்குமுறை, அடிமைத்துவம் போன்றவற்றுக்கு எதிராக மனிதன் நீண்டகாலமாக போராடி, இரத்தம் சிந்தி அடைந்த வெற்றியின் அடையாளமாகும். இரத்தம் சிந்தியதற்காக ஒரு கோட்பாடு உயர்ந்ததாக ஆகிவிடவும் மாட்டாது. ஆனால் எல்லாக் கொள்கைகளுக்கும் அல்லது மனித சிந்தனைகளுக்கும் இரண்டு பக்கங்களும் உள்ளன. ஒரு கருத்தை அல்லது சிந்தனையை ஏற்றுக் கொள்வதற்கும் நிராகரிப்பதற்கும் ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் சுதந்திரம் இருக்கின்றது. எந்தவொரு கருத்தும் முற்றுமுழுதாக சரியானதுமல்ல. முற்றுமுழுதாக பிழையானதுமல்ல. ஒரு குறிப்பிட்ட கருத்து ஒரு குறிப்பிட்ட சமூக சூழலில் பொருத்தமானதாக இருந்திருக்க முடியும். அது எல்லா சூழலிலும் எல்லோருக்கும் பொருந்தி வரும் எனக்கூறவும் முடியாது. ஒரு கருத்தின் போதாமையும் வெற்றிடமும் தான் இன்னொரு கருத்தைத் தோற்றுவிக்கின்றது. ஒரு சமூகம் தேக்கமுற்று இறுகிய நிலைக்குச் செல்லும் போது அச்சமூகத்தினுள் கட்டுடைப்புச் சிந்தனைகளும் மாற்றுக் கருத்துக்களும் தோற்றம் பெறுகின்றன. இவ்வாறுதான் வரலாற்றில் சமூகங்கள் இயங்கி வந்துள்ளன. இச்சமூக இயங்கியலைப் புறக்கணித்து திடீரென்று ஒன்றைக் கொண்டுவந்து புகுத்த முடியாது. இப்படித்தான் அரசியல் இருக்க வேண்டும். இப்படித்தான் ஆட்சி நடக்க வேண்டும் என்று மேலிருந்து கொண்டு கட்டளையிட முடியாது.

இஸ்லாம் அரசியல் துறையில் இஜ்திஹாதுக்கான பெரிய வெற்றிடத்தை விட்டுச் சென்றதும் இதனால்தான். பழங்குடி, நாடேடிகளாக இருந்த அறபிகளை நபிகள் வணிக ரீதியாக ஐக்கியப்பட்ட இன்னொரு படித்தரத்திற்கு கொண்டு சென்றார்கள். கோத்திர முறையிலிருந்து சற்று முன்னேறிய ஒரு முறையைத்தான் அவர்களுக்கு அறிமுகப்படுத்தினார்கள். நபிகள் மரணித்த மறுகணமே ரித்தத் என்ற ஒரு பெரிய பிரச்சினையே ஏற்படுகிறது. இதற்கு அடிப்படைக் காரணம் பழங்குடி மனப்பான்மையே. இருபத்தி மூன்று ஆண்டுகால உழைப்பு கோத்திர, பழங்குடி சமூகங்களின் மனப்பாங்கை முற்றாக மாற்றிவிடாதுதான் அதற்குக் காரணம். அப்படி நடந்திருந்தால் நபிகளுக்குப் பின்போ அல்லது குலபாஉர் ராஸிதூன்களுக்குப் பின்போ அதைவிட சிறந்த ஒரு அரசியல் அமைப்பை அறபு முஸ்லிம்கள் உருவாக்கி இருக்க வேண்டும். ஆனால் உண்மையில் நடந்ததோ தலைகீழாகத்தான். பதினான்கு நூற்றாண்டு இஸ்லாமிய வரலாற்றில் நடந்தது அப்பட்டமான மன்னராட்சியே என்றால் யாரும் மறுக்கமாட்டார்கள் என்று நினைக்கிறேன். அதன் நீட்சியை இன்றும் அறபு இஸ்லாமிய நாடுகளில் பார்க்கலாம். அறபிகளின் சமூக அமைப்பும் அதன் ஒழுங்கும் தான் அவர்களுக்கான அரசியல் முறைமையாகவும் இருக்கிறது.

எனவே ஜனநாயகம் இஸ்லாமிய விரோத கருத்தியல் என்று தாங்கள் குறிப்பிடுவதாயின் தாங்கள் வைத்திருக்கும் இஸ்லாமிய அரசியல் அல்லது ஆட்சிமுறை என்ன என்பது இங்கு முக்கியமான கேள்வியாக மாறுகிறது. இஸ்லாமிய அரசியல் என்பது அப்பாஸியர் ஆட்சியா? அல்லது உமையாக்களின் ஆட்சியா? அல்லது சிற்றரசுகளின் ஆட்சியா? அவை எல்லாமே பழங்குடி கோத்திர அடிப்படையிலான மன்னராட்சியாகவே இருக்கின்றன. சரி, அது ஒருபுறம் இருக்கட்டும். மன்னராட்சிதான் இஸ்லாமிய ரோல் மொடல் என்று கூறினால் அது இன்றைய குலோபல் யுகத்தில் சாத்தியப்படக்கூடிய ஒரு கருத்தியலா? அல்லது இஸ்லாமிய அரசியல் என்பதன் மூலம் சூறா முறையையும் பைஅத் செய்வதையும் கலீபாவை நியமிப்பதையும் கருதுகிறீர்களா? இந்த இரண்டு மூன்று செயற்பாட்டுக்குள் நூறு கோடிக்கும் மேற்பட்ட, நூற்றுக்கணக்கான மொழிகளைப் பேசுகின்ற, ஆயிரக்கணக்கான பண்பாட்டு வித்தியாசங்களைக் கொண்ட கோடிக்கணக்கான படிநிலை சமூக அடுக்குகளைக் கொண்ட அனைவரையும் ஒன்றுதிரட்ட முடியும் என்று நீங்கள் நினைக்கிறீர்களா? முஸ்லிம் சமூகம் ஒருபுறமிருக்க ஏனைய சமூகங்கள் மக்களுடைய நிலை பற்றி உங்களுடைய இஸ்லாமிய அரசியல் கொள்கை என்ன திட்டங்களை வைத்துள்ளது? அல்லது இஸ்லாமிய அரசியல் என்பதன் மூலம் நபிகளின் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த அஹ்லுல் பைத்தின் ஆட்சி, இஸ்னா அஸரியா எனும் இமாமியத் கொள்கை அரசு என நீங்கள் கருதுகிறீர்களா? அதை முன்வைத்த ஈரானிலேயே இந்த முப்பது வருடகால அனுபவத்தில் சாத்தியமில்லாமல் போய் பல தேர்தல்கள், பல ஜனாதிபதிகள் என்று அம்மங்கள் தங்களுக்கான அரசியல் வடிவத்தை உருவாக்கிக் கொண்டிருப்பதை தாங்கள் அறியவில்லையா?

அரசு என்பது அல்லது அரசுருவாக்கம் என்பது ஒவ்வொரு சமூகத்தின் அறிவு, பொதுப்புத்தி, அதன் பண்பாடு, அவற்றிற்கிடையே நிலவும் ஊடாட்டங்கள், பொருள் உற்பத்தி, விநியோகம், என்று பல விசயங்களில் தங்கியுள்ளது. அவற்றின் படிநிலையிலிருந்துதான் அங்கு தோன்றும் அரசுகளின் தன்மையும் காணப்படும். சமூகங்களின் தன்மைக்கு ஏற்ப அது நாட்டாண்மை அரசாகவோ, பழங்குடி ராணுவ அரசாகவோ, மன்னர் ஆட்சியாகவோ இருக்க முடியும். ஒரு குழுவாக இருந்து கொண்டு தமது சமூகத்தை விட்டொதுங்கி வாழ்ந்து கொண்டு தாம் படித்தவற்றையும் தமது சீர்திருத்தக் கருத்துக்களையும் மிக உன்னதமானவையாகக் கருதிக் கொண்டு ஒரு இரவுக்குள் முழுச் சமூகத்தையும் ஆக்கிரமித்து மாற்றியமைத்துவிடலாம் என சேகுவரா பாணியில் கருதுவது மீண்டும் மீண்டும் பின்லேடன் போன்றவர்களையே உங்களுக்கு தலைவர்களாக உருவாக்கித் தரும். எதிர்ப்பு என்பதில் மட்டும் நின்று ஒரு கருத்துருவாக்கத்தையோ வாழ்வு முறையையோ தோற்றுவிக்க முடியாது. அமெரிக்க எதிர்ப்பு, மேற்கத்திய வெறுப்பு என்பது மட்டுமே கொண்ட அடிப்படைவாதம் தோற்றுவிடும் என்பதுதான் நமக்கு முன்னால் நடந்து கொண்டிருக்கும் வரலாறாகும்.

நீங்கள் எந்த ஜனநாயகத்தை குப்ரானது என்று குறிப்பிடுகிறீர்களோ அந்த ஜனநாயகம் தோன்றிய மண்ணில் வாழ்ந்து கொண்டு அந்த ஜனநாயகம் உருவாக்கியளித்துள்ள உறுதியான சமூக அமைப்பு, வாழ்க்கை முறைகள், அது பெற்றுக் கொடுத்துள்ள சுதந்திரங்கள், உரிமைகளை அனுபவித்துக் கொண்டு உங்களுடைய சமூகங்களுக்காக, மக்களுக்காக அங்கிருந்து நிதிகளைப் பெற்று உங்கள் இயக்கங்களை வாழ்வித்துக் கொண்டிருக்கும் நீங்கள் உங்கள் சொந்த நாட்டிலேயே அனுபவிக்க முடியாத சுதந்திரங்களை எல்லாம் அனுபவித்துக் கொண்டு ஜனநாயகம் குப்ரானது என்று சொல்வதற்குக்கூட உரிமை தந்திருக்கும் ஜனநாயகத்தை என்னவென்பது?

முஸ்லிம் சமூகத்தை தவறாக வழிநடாத்த வேண்டாம் என்று நீங்கள் கூறியுள்ளீர்கள். நான் முஸ்லிம் சமூகத்தை குத்தகைக்கு எடுத்துக் கொண்டவன் அல்ல என்றே கருதுகின்றேன். இஸ்லாத்தின் பெயரால் ஜனநாயகத்தை முஸ்லிம் சமூகத்திற்குள் பரப்புவதை நாம் அனுமதிக்க மாட்டோம் என்று நீங்கள் கூறுகிறீர்கள். நீங்கள் உத்தேசிக்கும் முஸ்லிம் சமூகம் என்ன என்பது எனக்குப் புரியவில்லை. அது ஒரு மாயையாகவே அல்லது உங்கள் மனபிரமையில் படிந்துள்ள வரைபடமாகவே நான் கருகிறேன். இது இஸ்லாமிய இயக்கங்களின் வருகைக்குப் பின் தோன்றிய மனபிம்பம் என்பதில் எந்தச் சந்தேகமும் இல்லை. அந்தப் பிம்பத்திலிருந்து விடுவித்துக் கொள்ளும் போதுதான் அறிவை பொதுத்தளத்திலிருந்து உரையாடுகின்ற அல்லது வாதிக்கின்ற பாரம்பரியம் உருவாக முடியும். நீங்கள் புனையும் முஸ்லிம் சமூகத்திற்குள் சமூகமாற்றத்தையும் உருவாக்க முடியும். (ஏபிஎம். இத்ரீஸ்)

Home          Sri Lanka Think Tank-UK (Main Link)  

Democracy or Dictatorship, is there an alternative?

1/1


Home

Are Muslims calling for democracy or elections?

Surveys show the silent ‘majority’ of Muslims want Islam yet the western media persists in trying to portray the uprisings as pro-democracy.

“…democracy is more than elections”(1).

Tzipi Livni – Israeli Minister of Foreign Affairs, Washington Post, February 24, 2011.

Brave protestors are still on the streets struggling against many of the tyrannical Arab regimes. The world continues to watch the efforts of once-ordinary people who finally shook off their fear of their dictatorial regimes and chose dignity instead.

In the aftermath of the uprising an important question remains unanswered; are Muslims calling for democracy or elections?

The question exists because Western news reporters and camera crews report demonstrators calling for democracy but what does this mean to them? CNN and the BBC may report that they use the phrase democracy but there’s an unsurprising bias, particularly when the Western media scour the streets for those who can explain their ideas in English. Do we take these calls at face-value or do we investigate if that’s what they are really calling for?

There’s no doubt ‘democracy’ is recognised as a contested and elusive term (2). So we could take a simple meaning which depends on procedural elements such as civil rights, particularly fair elections; the rule of law; equality before the law; economic opportunity and a fairer distribution of wealth; accountability and transparency as well as an end to the corruption of crony capitalism. All of this fits within what many ascribe to democracy.

However, we could also take a deeper meaning of democracy that includes Western values, not least the notions of secularism and that legislation comes from man. This meaning of legislation through popular will and separation of church from state is essentially a rejection to the Right of Allah SWT, as al-Hakim, to be the sole legislator and as al-Malik, to be sovereign alone.

Awareness of this conflict between the two definitions means it is clear we must guard against employing the term ‘democracy’ so carelessly.

One answer on what the people want comes from the explicit calls for Islam by demonstrators from Tunis and Cairo to Sana’a to Benghazi, easily available on YouTube but conspicuous by their absence in Western news reports.

Another comes from the calls of the Islamic jurists motivating the people to rise on the basis of Islam. Al-Arabiyya reported the publication of a statement of 90 ‘Ulema from various countries supporting the uprising but condemning democracy adding:

“In democracies, people might vote for things that are prohibited in Islam like establishing brothels, allowing homosexuality, drinking alcohol, and usury, and prohibiting the call for prayers or the veil”(3)

This was supported by a fatwa by the Network of Free ‘Ulema of Libya telling all Muslims it was their Islamic (rather than democratic) duty to rebel stating:

“They (the government and its supporters) have thereby demonstrated total infidelity to the guidance of God and his beloved Prophet (SAW)…this renders them undeserving of any obedience or support, and makes rebelling against them by all means possible a divinely

ordained duty” (4)

Yet another answer comes from the objective polling data taken from reputable bodies. The Pew Research Centre’s Global Attitudes Project asked Muslims if democracy was preferable to any other kind of government in a report published in January, 2011(5). They found strong agreement in Lebanon (81%), Turkey (76%), Jordan (69%), Nigeria (66%), Indonesia (65%), Egypt (59%) with Pakistan trailing in behind (42%).

However, when Muslims were asked in the same poll if Islam was seen as a positive rather than negative influence in politics it found impressive margins in favour of Islam in Indonesia (91% positive to 6% negative), Egypt (85% to 2%), Nigeria (82% to 10%), Jordan (76% to 14%) and Pakistan (69% to 6%). A separate Pew report on Religion & Public Life from April 2010 found substantial majorities of Muslims polled in sub-Saharan Africa who favoured making shari’ah the official law of the land including Djibouti (82%), DR Congo (74%), Nigeria (71%), Uganda (66%), Ethiopia and Mozambique (both 65%), Kenya (64%) and Mali (63%)(6).

This coincides with previous polls. The Program on International Policy Attitudes (PIPA) at the University of Maryland conducted a major survey in February 2007 in Egypt, Morocco, Pakistan, and Indonesia. Its summary concludes:

“On average, about three out of four agree with seeking to “require Islamic countries to impose a strict application of sharia,” and to “keep Western values out of Islamic countries.” Two-thirds would even like to “unify all Islamic counties into a single Islamic state or caliphate”(7)

The Centre for Strategic Studies (CSS) at the University of Jordan surveyed Muslims in Jordan, Palestine, Egypt, Lebanon and Syria back in February 2005 (8). It found approximately two-thirds of Muslim respondents in Jordan, Palestine, and Egypt stated that the shari’ah must be the only source of legislation; while the remaining third believed that it must be “one of the sources of legislation”. By comparison, in Lebanon and Syria, a majority (nearly two thirds in Lebanon and just over half in Syria) favored the view that shari’ah must be one of the sources of legislation.

So the desire for rights is clear and the desire for Islam is clear. The people may sometimes use the term ‘democracy’, which will be eagerly seized on by western media networks, but there is clearly awareness that Islam provides the rights that people want.

Some Muslims, fearful of being labelled extremists have gone to great lengths to downplay any fervour for Islam in governance while the Western media have reported events to support their bias for democracy. However, this should not lead to confusion. Muslims have risen, with iman in their hearts. They’ve put their lives on the line facing tanks, jets, artillery, machine guns and snipers, chanting loudly that they want the fall of their regimes and that they want their rights.

There is certainly more to democracy than elections and it should not surprise any of us that the people of a Muslim-majority region want Islam. (Ends)

Home             Sri Lanka Think Tank-UK (Main Link)  

Secularism, Islam, and Democracy: Muslims in Europe and the West

1/1


With Dalia Mogahed, George Packer, Tariq Ramadan, Joan Wallach Scott, and Jacob Weisberg

PEN, the ACLU, the American Association of University Professors (AAUP), and Slate will join forces to present Tariq Ramadans first public appearance in the United States since he was barred from entering the country in 2004. PEN, the ACLU, and the AAUP won a Supreme Court case against this instance of intellectual exclusionism to allow Ramadan—one of Europes most respected Islamic scholars and chair of Oxford Universitys Islamic Department—back into the U.S. The April 8 event will offer a unique opportunity to hear Professor Ramadan talk about issues relating to secularism, Islam, and democracy, along with Dalia Mogahed, George Packer, Joan Wallach Scott, and Jacob Weisberg.

Switzerland votes to prohibit the construction of minarets; France debates barring women from wearing the niqab and burqa; The United States seizes the assets of the largest American Muslim charities—such headlines suggest an increasingly polarized relationship between Islam and liberal, secular democracies, especially in Europe. Is this the full story? Is there a fundamental clash of values between secularism and Islam and between freedom of expression and freedom of religion? In what ways are Muslims living in the West contributing to democratic societies? Can Islam exist as a Western religion? Is it a Western religion already? How do we better understand the life of the Muslim community within various Western societies? Dalia Mogahed, George Packer, Joan Wallach Scott, and Jacob Weisberg will join Tariq Ramadan to discuss all this and more.

The author of more than 20 books, including Western Muslims and the Future of Islam, Islam, the West, and the Challenges of Modernity, and To Be a European Muslim, Tariq Ramadan was Professor of Islamic Studies and Luce Professor of Religion Conflict and Peacebuilding (Kroc Institute) at the University of Notre Dame. In 2004, the Bush administration revoked his visa just days before he was scheduled to begin teaching. PEN, the American Academy of Religion, and the AAUP joined a lawsuit brought by the ACLU to challenge Professor Ramadans exclusion, and late last year an appeals court in New York ruled that the government had failed to provide a sufficient legal basis for its action. In the wake of that ruling, in January 2010, Secretary of State Hillary Clinton issued an order that effectively ended Professor Ramadans exclusion.

This event is presented as part of an initiative to promote national reflection and accountability in the United States. It also celebrates a victory of important principle—that American audiences should be able to hear directly from important figures such as Professor Ramadan.

Home       Sri Lanka Think Tank-UK (Main Link)

BOOK: Democracy in Crisis

 What started as an experiment in Athens over two thousand years ago eventually pervaded every continent and every land. Democracy, Democracy, Democracy is the repeated call that bellows from the four corners of the globe. It is the established order in a chaotic and unstable world, where every critic of democracy is viewed with heretical suspicion. For every political problem, we are told, lies a democratic solution. For every civilization, for every country for every tribe, for every time - goes the mantra - democracy is the claimed answer to all our ills. In the poetic words of a RAWA (Revolutionary Association of the Women in Afghanistan) activist, democracy will cure all wounds and bring a dawn of freedom.

O' freedom sun, Thrust in darkness, Democracy will cure the wounds, Which emerge from your blood-stained soil. O' saddened nation, Fight your antagonists. Take revenge for your martyrs, On the enemy of democracy and woman. We shall bring through knowledge, Through blood and smoke We shall bring the dawn of freedom, The morn of democracy. Meena's flag on the shoulders of women Who will sing she is our pride O' People, arise Fight the enemies of democracy In revenge for the blood of your beloved martyrs. And as a message for your fighters.

Yet recent events conform to a remark by John Adams, the second President of the United States. "Remember democracy never lasts long. It soon wastes, exhausts, and murders itself. There never was a democracy yet that did not commit suicide." Adams' remarks were true then and are fast becoming true now, especially in the Western world, the heart of the democracy's home turf.

Corruption, incompetence, growing debt and a feeling that politics just doesn't work for the ordinary man is now prevalent in most if not all major democratic countries.

Moreover, since 9-11, democracy has slaughtered so many sacred cows, plunged to ever-deeper moral lows and increasingly become what it was, theoretically, supposed to oppose: corrupt, paranoid and tyrannical rule.

Yet before we get into a detailed discussion around the merits and demerits of democracy, it is important to define precisely what we mean by the word democracy - for it means many things to many people.

Some use the term in a linguistic sense: to characterise consultative behaviour. A company boss is considered democratic if he or she consults their team on a regular basis, in contrast to those who are considered dictators when they bark orders and expect to be followed. Others refer to any type of election - from the school council to high political office - as democratic.

Also, liberal secular societies do not have a monopoly on claiming democracy as their own. Many communist countries during the Cold War era described themselves as democratic republics; and even Saddam Hussein's Iraq had Presidential elections. But those for whom free and fair elections are the key characteristic of a democracy would not give democratic legitimacy to those held in communist states or in dictatorships, where only one party exists.

Others view democracy as more than just elections - that democracies should be characterised by other values and institutions. That alongside regular elections there must be liberal values, a functioning legislative chamber, a vibrant opposition, a free media, civil society and an independent judiciary.

For some, especially from the libertarian viewpoint, democracy should not be equated with liberalism; the latter considered to be the end goal, whilst the former needing to be limited in order to avoid a nation becoming illiberal through the passing of authoritarian legislation. That is why many would describe the United States as a republic rather than a democracy.

For the purposes of this pamphlet, we have defined democracy as the political system that institutionalises legislative sovereignty - in either the people directly - or in their elected representatives.

This pamphlet seeks to address the democratic system as articulated and implemented in most of the well developed and emerging democracies in the world today. Another key assumption we make is that we believe that democracy cannot be separated from secularism. Though many have argued that religion and democracy are compatible, this may be right in the private arena but cannot be the case in the public space - where either religion or democracy can enjoy primacy, but never both at the same time. Religions inherently believe that laws and values are the product of divine revelation without human involvement whereas democracy is about subjecting everything to human scrutiny and passing laws by numerical majorities.

This short pamphlet is divided into three chapters. The first chapter seeks to present the theoretical weaknesses of secular democracy and articulate a deeper critique of the core pillars that underpin the secular democratic model. The second uses brief case studies of secular democracy in practice to illustrate the theoretical weaknesses highlighted earlier - the United States, United Kingdom and India - as well as an emerging secular democracy in Afghanistan. We will illustrate the growing gap between the rhetoric and reality in these democratic states. In the last section we use a Q and A format to present a summary of the Islamic Caliphate system. Though no one is suggesting that is an imminent alternative for non-Muslim countries, the same cannot be said in for the Muslim world, where the Caliphate has tried and trusted solutions and certainly a practical alternative. Of course, human implementation within the Caliphate will not be perfect in any way, but for those who believe that the sources for its legislation emanate from a divine entity (whose existence Muslims should rationally prove as a precursor) that fully understands the huge complexity of life and the nature of human beings; something human beings on their own could never comprehend. Islamic principles are by their nature less subject to personal whim, constant change, political expediency or public fickleness while at the same time remaining flexible enough through the process of Ijtihad to deal with new emerging realities. (Ends)

Download the book from here.

Home         Sri Lanka Think Tank-UK (Main Link)